آنژیوپلاستی چیست؟
آنژیوپلاستی Angioplasty شامل قراردادن موقتی و باد کردن یک بالن کوچک در جایی از شریان شماست که مسدود شده تا به رفع تنگی شریان کمک کند. آنژیوپلاستی اغلب با جایگذاری دائمی یک لوله ی سیمی کوچک بافته شده به نام استنت برای کمک به باز نگه داشتن شریان و کاهش شانس آن برای تنگ شدن دوباره ترکیب شده است. بعضی استنت ها با دارو روکش شده تا به باز نگه داشتن شریان شما کمک کند (استنت آغشته با دارو) در حالیکه بقیه اینطور نیستند(استنت فلزی برهنه).
آنژیوپلاستی می تواند علائم ناشی از شریان های مسدود شده را بهبود بخشد این علایم درد قفسه سینه و تنگی نفس هستند آنژیوپلاستی همچنین می تواند در طول یک حمله ی قلبی استفاده شود تا سریعا یک شریان مسدود را باز کرده و میزان صدمه به قلب شما را کاهش دهد.
آنژیوپلاستی برای عروق قلبی، کلیوی، گردنی و عروق اندام انجام می گردد.
چرا آنژیوپلاستی انجام می شود؟
آنژیوپلاستی برای درمان نوعی از بیماری های قلبی به نام آترواسکلروزیس ( تصلب شرایین ) استفاده می شود. تصلب شرایین ساخته شدن آهسته پلاک های چربی در رگ های خونی قلب شماست. پزشک شما ممکن است آنژیوپلاستی را به عنوان گزینه ی درمانی زمانیکه داروها یا تغییرات شیوه ی زندگی برای بهبود قلب شما کافی نیستند یا اگر شما یک حمله ی قلبی داشتید یا درد قفسه سینه بدتر شد (آنژین صدری) یا سایر علائم پیشنهاد کند.
آنژیوپلاستی برای همه بیماران قابل استفاده نیست. اگر شریان اصلی که خون را به سمت چپ قلب شما می آورد تنگ است، اگر عضله ی قلب شما ضعیف است یا اگر شما بیماری عروقی متعدد دارید، جراحی بای پس شریان کرونر می تواند گزینه ی بهتری نسبت به آنژیوپلاستی باشد.
در جراحی بای پس شریان کرونری، رگ خونی از جای دیگری از بدن شما برای کنار گذاشتن قسمت های مسدود شده ی شریان شما استفاده می شود.
اگر شما دیابت یا گرفتگی های متعدد دارید، ممکن است پزشک شما جراحی بای پس کرونری را پیشنهاد کند. انتخاب آنژیوپلاستی در مقابل جراحی بای پس بستگی به وسعت بیماری قلبی و کلیه ی شرایط پزشکی دارد.
هر چند آنژیوپلاستی روش کم تهاجمی برای باز کردن شریان های مسدود شده نسبت به جراحی بای پس است اما این روش هنوز هم ریسک هایی به همراه دارد.
متداول ترین خطرات آنژیوپلاستی عبارتند از:
-تنگی مجدد شریان (ری استنوزیس)
با آنژیوپلاستی به تنهایی، بدون جایگذاری استنت حدود ۳۰ درصد موارد تنگی مجدد اتفاق می افتد. استنت ها به منظور کاهش تنگی مجدد استفاده میشوند. استنت فلزی برهنه شانس تنگی مجدد را حدود ۲۰ درصد و استفاده از استنت آغشته به دارو این ریسک را به کمتر از ۱۰ درصد کاهش می دهد.
-لخته ی خون
لخته های خون می توانند حتی بعد از عمل داخل استنت شکل بگیرند. این لخته ها می توانند شریان را بسته و منجر به سکته قلبی شوند. مهم است که از آسپرین، کلوپیدوگرل ( پلاویکس )، پراسوگرل ( افینت ) یا داروهای دیگر برای کاهش خطر لخته ی خون همانطور که تجویز شده استفاده شود تا شانس تشکیل لخته در استنت شما را کاهش دهد. با پزشک خود درباره ی اینکه چه مدت نیاز به مصرف این داروها خواهید داشت صحبت کنید. هرگز بدون مشورت با پزشک خود این داروها را قطع نکنید.
-خونریزی
شما ممکن است در پا (ران) یا دست (باند) خود در جاییکه کاتتر قرار داده شده بود خونریزی داشته باشید. این معمولا به یک کبودی ساده ختم می شود اما گاهی خونریزی جدی اتفاق می افتد که ممکن است نیاز به تزریق خون یا عمل جراحی داشته باشد.
خطرات نادر دیگر آنژیوپلاستی عبارتند از:
-حمله قلبی
هر چند نادر شما ممکن است در طول عمل حمله قلبی داشته باشید.
-آسیب شریان کرونری
در طول عمل شریان کرونری شما ممکن است پاره یا گسسته شود. این عوارض ممکن است نیاز به جراحی بای پس اورژانسی داشته باشد.
-مشکلات کلیوی
ماده ی حاجب استفاده شده در آنژیوپلاستی و جایگذاری استنت قلب می تواند منجر به آسیب کلیوی شود ،خصوصا در افرادی که در حال حاضر مشکل کلیوی دارند. اگر شما در ریسک بالایی قرار دارید پزشک شما اقداماتی در جهت حفاظت کلیه های شما انجام خواهد داد مانند: محدود کردن مقدار ماده ی حاجب و اطمینان از اینکه شما در طول عمل به خوبی هیدراته خواهید بود.
– سکته مغزی
در طول آنژیوپلاستی سکته مغزی ممکن است اتفاق بیفتد. اگر هنگامیکه کاتتر در حال حرکت درون آئورت است پلاک ها رها شوند. لخته های خون، همچنین می توانند در کاتتر تشکیل شده و به مغز مهاجرت کنند. سکته از عوارض بسیار نادر در آنژیوپلاستی کرونری است و رقیق کننده های خون در طول عمل برای کاهش خطر استفاده می شوند.
– ریتم غیر طبیعی قلب
در طول عمل، قلب ممکن است خیلی تند یا خیلی کند بتپد. این مشکلات ریتم قلبی معمولا کوتاه مدت اند اما گاهی دارو درمانی یا دستگاه تنظیم کننده ضربان قلب ( ضربان ساز) موقتی لازم است.
روش انجام آنژیوپلاستی یا جایگذاری استنت قلب چگونه است؟
بدن شما بریده و باز نخواهد شد. به جز یک برش خیلی کوچک روی پوست پا، بازو یا مچ که یک لوله ی کوچک و باریک ( کاتتر ) از خلال آن کار گذاشته می شود و عمل انجام می شود. آنژیوپلاستی بسته به میزان سختی و تعداد انسدادها و اینکه هر گونه عارضه ای رخ دهد می تواند از ۳۰ دقیقه تا چند ساعت طول بکشد.
آنژیوپلاستی توسط یک فوق تخصص قلب (اینترونشنیست کاردیولوژیست) و تیمی از پرستاران متخصص قلب و عروق و تکنسین ها در اتاق عمل مخصوص به نام آزمایشگاه کاتتریزاسیون قلبی انجام می شود. این اتاق cat lab نیز نامیده می شود.